Een half jaar bleef het stil op deze blog. Een wat te langdurige ziekte, verder archiefonderzoek nu en dan en andere beslommeringen gingen met tijd lopen. Genealogisch onderzoek … soms vind ik het ‘leuk’, op andere momenten vraag ik me af met wat ik eigenlijk bezig ben. Toch zette ik ondertussen enkele verdere stappen.
De voorbije jaren gaf deze blog eerst de stam Fets de meeste aandacht, nadien de Wera’s. Nu volgen we enkele vrouwelijke lijnen binnen deze families. Zo zijn er in de Wera-stam de Kemels, van wie ik vermoed dat de naam afkomstig is van de oude benaming van een huis.
Veertig jaar geleden kwam ik samen mijn vrouw en kinderen in Linden wonen. Linden, een klein Hagelands dorp waar een plaatselijke graaf grote stukken grond verkavelde en dat nu deel uitmaakt van Lubbeek, was me vreemd. Nu ontdekte ik dat ook daar ooit voorouders van me woonden, op een plaats waar ik al jaren al wandelend of fietsend voorbijkom.
Een zekere Michiel Oliviers, gedoopt in Leuven St.-Michiel, woonde er in de tweede helft van de achttiende eeuw op het Plein, gelegen aan de Kortrijkstraat en de toenmalige Kerkstraat (nu Nachtegalenstraat), op de grens met Vlierbeek. Michiel was landbouwer en dat ging hem blijkbaar financieel niet slecht af, wat niet ongewoon was voor die achttiende eeuw. Ook was hij schepen van het dorp, en misschien ook een tijd meier. Wellicht was hij het die, op de hoek van de Kortrijk- en de Nachtegalenstraat, een van de oudste nog bestaande huizen van Linden bouwde, ‘In Den Engel’. Daarin bevond zich destijds ook de privéschool waarin Michiels zoon Norbertus les gaf; Linden had tot de jaren 1860 immers geen gemeenteschool.
Elisabeth Oliviers, Michiels dochter, trouwde met een Kemels uit Pellenberg. Zij waren de molenaars van dat naburige dorp. Hun zoon Joannes Baptista Kemels trouwde in Kerkom de weduwe van molenaar Henricus Geens. Hij bouwde de eeuwenoude molen aan de Velp in Bijvoorde met succes uit. De oudste dochter van het grote molenaarsgezin, Justina, trouwde met Guilielmus Ludovicus Wera, mijn overgrootvader langs moederskant en, inderdaad, de man die meer dan vijftig jaar burgemeester van Kerkom was.
In het volgende bericht staan we stil bij het gezin van mijn Kerkomse betovergrootouders Kemels-Vanparys.
Ondertussen alleszins mijn beste wensen voor 2013: voldoende momenten van innerlijke rust en geluk!
Het vroegere molengebouw aan de Velp in Kerkom, destijds ook de Molen-Kemels genoemd
Cortbeke: een familiegeschiedenis 